ΚΑΣΠΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ vs ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΖΟΦ

Η Κασπία Θάλασσα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Γης. Έχει συνολική επιφάνεια 371.000 τ. χλμ. και όγκο νερού 78.200 κυβ. χιλιομέτρων. Ονομάζεται «θάλασσα» λόγω του τεράστιου μεγέθους της αλλά και επειδή όταν οι Ρωμαίοι πρωτοέφτασαν εκεί δοκίμασαν το νερό της και είδαν ότι είναι αλμυρό. Είναι τέτοιο το μέγεθός της, που ξεπερνάει τις επόμενες έξι μεγαλύτερες σε έκταση λίμνες μαζί.

Η ποσότητα νερού της διατηρείται σταθερή, παρά την αυξημένη θερινή εξάτμιση, (που οφείλεται στη χαμηλή της θέση), χάρη στο ότι εκβάλλει σε αυτήν ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης, ο Βόλγας. Το 80% του νερού που χύνεται στη λίμνη προέρχεται από αυτόν, ενώ το υπόλοιπο 20% από τον ποταμό Ουράλη.

Η μοναδική απώλεια υδάτων προέρχεται από την εξάτμιση, εκτός από μικροποσότητα που παροχετεύεται μέσα από την τεχνητή διώρυγα Μανίχ. Μέσα από αυτή και τη Διώρυγα Βόλγα-Ντον η Κασπία συνδέεται με την Αζοφική Θάλασσα.

Η ηλικία της Κασπίας υπολογίζεται στα 30 εκατομμύρια έτη.
Η Κασπία φημίζεται και για το πετρέλαιό της ...
Απόσπασμα από το βιβλίο "ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 'ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΥ'"
"Το Μπακού ,πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάναπό το 1920 , βρίσκεται στη Κασπία Θάλασσα, τη μεγαλύτερη εσωτερική θάλασσα του κόσμου , ανατολικά από το Καύκασο,στην νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης .
Η Κασπία έχει μήκος από Βορρά προς Νότο 1.200 χιλιόμετρα , μέσο πλάτος 320 χιλιόμετρα , έκταση 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πενήντα νησιά.
Στο σημερινό χάρτη βορειοδυτικά της είναι η Ρωσία, βορειοανατολικά το Καζακστάν, ανατολικά το Τουρκμενισταν, Νότια το Ιράν και δυτικά το Αζερμπαϊτζάν.  Από τους ποταμους, που εκβαλλουν εκεί, οι μεγαλύτεροι είναι ο Βόλγας, ο Ουράλης και ο Τερεκ.  Είναι γνωστή για την αλιεία των εξυρυγχων, αλλά και για τις πηγές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. 
Το Μπακού βρίσκεται στο μέσο της δυτικης όχθης της, στον ομώνυμο όρμο. Είναι το σημαντικότερο λιμάνι της με το ασφαλέστερο αγκυροβολιο.  Η ιστορία της πόλης αρχίζει τον 9ο αιώνα, αλλά στην ίδια θέση είχε υπάρξει οικισμός από τα αρχαία χρόνια.  Τον 11ο αιώνα καταλαμβανεται από την Περσια, τον 13ο και τον 14ο ανήκει στην απέραντη μογγολικη αυτοκρατορία.  Το 1723 κατακταται προσωρινά, μέχρι το 1735, από τον τσαρο Μεγάλο Πέτρο και από το 1806 περιλαμβάνεται οριστικά στη ρωσική επικράτεια. 

Η ύπαρξη του πετρελαίου είναι γνωστή τουλάχιστον από τον 8ο αιώνα.  Η φήμη για τον πλούτο των επιφανειακων διαρροων απλώνεται όλο και πιο μακριά τους επόμενους αιώνες. Το 1872 αρχίζει η εκμετάλλευση με τις νέες μεθόδους.  Οι γεωλογικες συνθήκες είναι ιδιαίτερα ευνοικες και τα γεωτρυπανα δεν αργούν να φτάσουν στα κοιτασματα, που βρίσκονται σε μικρό βάθος.  Αποδεικνυονται πολύ πλούσια και οι πετρελαικες εταιρείες, που αρχίζουν να δημιουργούνται, δεν αργούν να εκδηλωσουν το ενδιαφέρον τους.  Ιδιαίτερα οι ευρωπαϊκές, που επιδιώκουν να σπάσουν το αμερικάνικο μονοπώλιο.  Το πετρέλαιο πλέον δεν χρειάζεται να περάσει τον Ατλαντικό."  

Θάλασσα Αζόφ

Η Μαύρη Θάλασσα ή Εύξεινος Πόντος είναι θάλασσα της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ορίζεται από την Ευρώπη, τη Μικρά Ασία και τον Καύκασο και τελικά συνδέεται με τον Ατλαντικό ωκεανό μέσω της Μεσογείου και του Αιγαίου Πελάγους και διάφορων πορθμών. O Πορθμός του Βοσπόρου τη συνδέει με τη Θάλασσα του Μαρμαρά και ο Πορθμός των Δαρδανελίων με το Αιγαίο Πέλαγος της Μεσογείου. Τα νερά αυτά χωρίζουν την Ανατολική Ευρώπη από τη Δυτική Ασία. Η Μαύρη Θάλασσα συνδέεται επίσης με τη Θάλασσα του Αζόφ από τον Πορθμό του Κερτς.

Σημαντικές πόλεις κατά μήκος των ακτών είναι οι Βάρνα, Γιάλτα, Ζονγκουλντάκ,Κερασούντα, Κερτς, Κωνστάντζα,Κωνσταντινούπολη, Μαγκάλια, Μπατούμι,Μπουργκάς, Ναβοντάρι, Νοβορωσίσκ,Οδησσός, Oρντού, Πότι, Ριζούντα,Σαμψούντα, Σεβαστούπολη, Σότσι, Σουχούμι,Τραπεζούντα και Χόπα.

Ο Εύξεινος Πόντος έχει θετικό υδατικό ισοζύγιο, δηλαδή καθαρή εκροή 300 κ.χλμ.νερού το χρόνο μέσω του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στο Αιγαίο Πέλαγος. Τα νερά της Μεσογείου ρέουν στον Εύξεινο Πόντο στο πλαίσιο μιας αμφίδρομης υδρολογικής ανταλλαγής. 

Στο παρελθόν η στάθμη του νερού διέφερε σημαντικά. Λόγω αυτών των διαφοροποιήσεων της στάθμης του νερού της λεκάνης, η γύρω της υφαλοκρηπίδα ήταν κατά περιόδους ξηρά. Φαίνεται ότι για κάποιες κρίσιμες στάθμες νερού δημιουργήθηκαν συνδέσεις με τα γύρω υδατικά συστήματα. Μέσω της πιο ενεργούς από αυτές τις διεξόδους, των Τουρκικών Στενών, ο Εύξεινος Πόντος συνδέεται με τον παγκόσμιο ωκεανό. Όταν δεν υπάρχει αυτή η υδρολογική σύνδεση ο Εύξεινος Πόντος είναι λίμνη, λειτουργώντας ανεξάρτητα από το παγκόσμιο ωκεάνιο σύστημα. Σήμερα η στάθμη του νερού του Ευξείνου Πόντου είναι σχετικά υψηλή. Έτσι υπάρχει ανταλλαγή νερών με τη Μεσόγειο.

Το όνομα «Μαύρη Θάλασσα» δεν εντοπίζεται σε ημερομηνία νωρίτερα του 12ου αιώνα. Ο Στράβων στα Γεωγραφικά του αναφέρει πως στην αρχαιότητα, ο Εὔξεινος Πόντος συχνά απεκαλείτο απλά Πόντος (δηλ. «Θάλασσα»). Ο Ηρόδοτος, ωστόσο, κάποια στιγμή στο έργο του χρησιμοποιεί εναλλακτικά τους όρους Ἐρυθρά Θάλασσα και Νότιος Θάλασσα. Για το μεγαλύτερο πάντως μέρος, η Ελληνο-Ρωμαϊκή παράδοση αναφέρεται στη Μαύρη Θάλασσα αποκλειστικά ως Εὔξεινος Πόντος, δηλ. Φιλόξενη Θάλασσα. Ο όρος αποτελεί ευφημισμό που αντικατέστησε τον πρότερο όρο Ἄξεινος Πόντος (δηλ. Αφιλόξενη Θάλασσα), τον οποίο πρωτοσυναντάμε στον Πίνδαρο (περίπου 475 π.Χ.). Ο Στράβων πιστεύει πως ο Εύξεινος Πόντος αποκαλείτο αφιλόξενος προ της Ελληνικής αποικιοποίησης, αφενός γιατί η διάπλευσή του ήταν δύσκολη, και αφετέρου διότι οι ακτές του κατοικούνταν από άγριες φυλές, και πως το όνομα άλλαξε σε φιλόξενος αφού οι Μιλήσιοι αποίκησαν την περιοχή, καθιστώντας την μέρος του Ελληνικού πολιτισμού. Ωστόσο, είναι πιθανό το όνομα Άξεινος να είναι λαϊκή ετυμολογία, όντας παραφθορά της Σκυθικής λέξης 'αξαίνα' (σκοτεινός), είτε από Φρυγικά. Αν ισχύει η εκδοχή του αξαίνα - σκοτεινός, αυτό σημαίνει πως η επωνυμία Μαύρη Θάλασσα θα έχει τις ρίζες της στην Αρχαιότητα. Ο επιθετικός προσδιορισμός «μαύρος» ἠ «σκοτεινός» δικαιολογείται ίσως λόγω του ασυνήθιστα σκοτεινού («μαύρου») χρώματος των νερών, σε σύγκριση με τη Μεσόγειο Θάλασσα. Η ορατότητα μέσα στο νερό του Ευξείνου Πόντου φτάνει κατά μέσο όρο περίπου τα 5 μέτρα βάθος, σε αντίθεση με τα 35 μέτρα που μπορεί να φτάσει στη Μεσόγειο. 

Αγγλόφωνοι συγγραφείς του 18ου αιώνα συχνά χρησιμοποιούσαν το όνομα "Εύξεινος Θάλασσα" αναφερόμενοι στη Μαύρη Θάλασσα. Για παράδειγμα ο Έντουαρντ Γκίμπον ονομάζει έτσι τη θάλασσα στο έργο του "Ιστορία της Παρακμής και της Πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας".

Κατά την Ελληνική μυθολογία η περιοχή κατοικείτο από τη θεότητα «Πόντος», γιος του Αιθέρα και της Γαίας. Είναι επίσης η θάλασσα την οποία διέσχισε ο Ιάσονας κατά την Αργοναυτική εκστρατεία με το μυθικό πλοίο Αργώ. Η μυθολογία θέλει δε τον Αυτόλυκο, μέλος της Αργοναυτικής εκστρατείας, ως ιδρυτή της Σινώπης.

Κατά τους ιστορικούς, ο Πόντος αποικίζεται από τους Έλληνες από τον 8ο π.Χ. αιώνα. Η πόλη δε της Μιλήτου φέρεται σαν ιδρύτρια πολλών πόλεων τόσο στα δυτικά, όσο και στα ανατολικά παράλια του Ευξείνου Πόντο.

Πέρα από τη σημασία της θαλάσσιας χώρας, ως Πόντος είναι γνωστή στο ελληνικό στοιχείο και η βόρεια ακτή της Μικράς Ασίας που βρέχεται από τα νερά του Ευξείνου Πόντου. Οι κάτοικοι αυτής της περιοχής λέγονται Πόντιοι.

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, η γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται από την Σινώπη στα δυτικά έως την Γεωργία στα ανατολικά, φιλοξένησε τη Δυναστεία των Κομνηνών που ίδρυσε την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Στο τέλος του A΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι ελληνορθόδοξοι του Πόντου επιχειρούν τη σύσταση είτε αυτόνομα, είτε σε συνεργασία με τους Αρμένιους υπό μορφή συνομοσπονδίας, ανεξάρτητου κράτους. Το εγχείρημά τους απέτυχε με αποτέλεσμα τον αφανισμό και ξεριζωμό του ελληνορθόδοξου στοιχείου από την περιοχή που πήρε διάσταση γενοκτονίας.

Οι αρχαίοι εμπορικοί δρόμοι της περιοχής μελετώνται σήμερα εκτεταμένα από επιστήμονες, καθώς ο Εύξεινος Πόντος διαπλεόταν από Χετταίους, Κάρες, Θράκες,Έλληνες, Πέρσες, Κιμμέριους,Σκύθες,Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Γότθους,Ούννους, Άβαρους, Βούλγαρους, Σλάβους,Βάραγγους, Σταυροφόρους, Βενετούς,Γενοβέζους, Λιθουανούς, Γεωργιανούς,Πολωνούς, Τάταρους, Οθωμανούς και Ρώσους.

Ίσως ο τομέας τα περισσότερα υποσχόμενος της βαθειάς υποβρύχιας αρχαιολογίας είναι η έρευνα για βυθισμένους προϊστορικούς οικισμούς στην υφαλοκρηπίδα και για αρχαία ναυάγια στην ανοξική ζώνη, που αναμένεται να είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένα λόγω της απουσίας οξυγόνου. Αυτή η συγκέντρωση ιστορικών δυνάμεων σε συνδυασμό με τις ιδιότητες συντήρησης των ανοξικών νερών του Ευξείνου Πόντοτυ, έχει προσελκύσει το αυξημένο ενδιαφέρον ενάλιων αρχαιολόγων, που έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν μεγάλο αριθμό αρχαίων πλοίων και οργανικών υπολειμμάτων, πολύ καλά διατηρημένων.

Τώρα θα ρωτήσετε που κολλάει η Κασπία Θάλασσα με την Θάλασσα Άζοφ ....

Ο Πατροκλής ο Μακεδόνας ήταν αρχαίος Έλληνας στρατηγός, ναύαρχος, γεωγράφος, εφευρέτης και εξερευνητής του Βασιλέως της Συρίας Σέλευκου Α΄ που τον διόρισε κυβερνήτη της Βαβυλώνας.

Από του έτους 285 μέχρι το 282 π.Χ. ο Πατροκλής επεχείρησε μεγάλες εξερευνήσεις στη Κασπία θάλασσα και στην Υρκανία.

Μέσα από τις έρευνές του διέλυσε την άποψη της ταύτισης Κασπίας Θάλασσας με την λίμνη Μαιώτιδα (λίμνη της Θάλασσας Άζοφ).

Θεωρείται ο κατ΄ εξοχήν εξερευνητής της Κασπίας θάλασσας και της περιοχής των ποταμών Ώξου και Ιαξάρτη. Έγραψε το σύγγραμμα "Κασπία Θάλασσα". Επίσης ο Πατροκλής θεωρείται ο εφευρέτης του ηλιακού ωρολογίου.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις έρευνές του δεν υπάρχουν στο διαδίκτυο...

Αναφέρονται για τον Πατροκλή ο Βιτρούβιος , ο Διόδωρος ο Σικελιώτης , ο Στράβων , ο Πλίνιος και ο Ερατοσθένης .

Πηγές 

Google images 
Wikipedia 
Βιβλίο " ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ' ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΥ '" εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ συγγραφέας Σωτήρης Μπακανακης,  Μουσης Λιτσης, Μιχάλης Καιτατζιδης